Indrukwekkend afscheid

Lieve mensen,

wat was het een prachtig, warm en liefdevol afscheid.
Anne mocht binnenkomen in de kerk op de live klanken van Circle of Life.
gespeeld en gezongen door haar klas- en schoolgenootjes. Wat een indrukwekkende ontvangst.
Afwisselend werd Anne op een persoonlijke manier toegesproken en life toegezongen met koor of solo.
Aan het eind van de dienst zong Britt Koole (musicalster uit Tarzan) een voor Anne aangepaste nummer van "Jij woont in mijn hart". Het nummer raakte ons in het hart. Zo mooi, zo met liefde gezongen, kippevel.

Ook de foto's waren een prachtige aanvulling op de muziek. Zo ook de vele bloemen die een kleurig hart vormden.

Heel mooi en knap gedaan was de toespraak van Anne's hartsvriendin Laura.
Dank jullie wel voor jullie prachtige woorden; Ron, Harriet, Fieke, Hans en Francine.
Bijzonder was ook de heel persoonlijke toespraak van Anne's favoriete behandelende arts. Omdat die niet iedereen kon horen volgt hier de toespraak.

Lieve Anne,

Bijna 3 jaar geleden werd je op laffe wijze overvallen door een leukemie, waar geen kruid tegen gewassen leek. Toch kreeg je lichaam en je positieve geest de leukemie er onder en kwam je een paar maanden later naar Leiden voor een stamceltransplantatie. We hadden daarbij ook een beetje geluk, omdat Daan niet alleen de perfecte broer was, maar ook de perfecte donor bleek te zijn om de succeskans bij transplantatie zo groot mogelijk te maken.

Toen we elkaar ontmoette, was ik net terug van een jaar onderzoek doen in New York. Heerlijk om weer met kinderen te werken en helemaal met een meisje waar het direct zo mee klikte! Als kinderoncoloog kom je veel verschillende mensen tegen en je probeert iedereen zo goed mogelijk te helpen. Maar soms gebeurt er meer. Ik sta hier dan ook niet als je dokter, maar meer als een vriend, die samen met je geprobeerd heeft deze vreselijke ziekte eronder te krijgen.

Deze zomer kwam de leukemie terug. Ik zal nooit het contrast vergeten tussen jou, net terug van vakantie, in de bergen gelopen, vol levenslust, en de uitslagen: de leukemie was terug. We wisten op dat moment allemaal dat het heel erg moeilijk zou worden om de leukemie er nog een keer onder te krijgen, maar je ging vol goede moed aan de slag. Hoewel we direct begonnen met een hele heftige reactie op de medicatie, bleef je moedig doorknokken. Ook toen de chemotherapie niet was aangeslagen, bleef je er voor gaan en gingen we een experimenteel middel proberen.

Even leken we aan de winnende hand, maar na nog een experimentele behandeling kwam de leukemie weer keihard terug. Jij wilde nog van geen ophouden weten. Ik kan toch niet doodgaan? In overleg met collega’s in Rotterdam en Utrecht werd afgesproken daar nog een poging te wagen, maar het is ons niet gelukt. Toen we afscheid namen op 31 december, omdat ik je niet meer verder kon helpen, was je niet boos op me. Ik kreeg een prachtig zelfgemaakt schilderij van je, waar de zonnige kleuren vanaf stralen. Het hangt nu in mijn studeerkamer thuis en steunt me als dit werk me soms wel zwaar valt.

Als het even kon, Anne, ging je gewoon door met het leven. De kuren die je voor je kiezen kreeg, genoeg om een olifant plat te krijgen, droeg je manmoedig met de continue lieve zorg van je familie en vrienden. Zodra er weer een sprankje energie was, zat je bij Idols, Tarzan en deed je meer leuke dingen in een week, dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ook al had je gehoord dat we je in Leiden niet meer beter konden maken, jij kwam de Wii’s aanbieden, die van de opbrengst van de buttonactie aangeschaft konden worden voor de stamceltransplantatie patiënten.

We kennen allemaal mensen die heel erg op zichzelf zijn ingesteld, net zo goed als we mensen kennen die zichzelf helemaal wegcijferen voor de ander. Anne had het bijzondere vermogen ontzettend veel te geven, zonder zichzelf daarbij te verliezen.

Bij al het verdriet dat ik voel, omdat ik Anne niet meer kan zien of horen, voel ik ook blijdschap dat ik haar ken, haar kan voelen, dat ze altijd bij me zal blijven en dat ze zelf niet meer hoeft te lijden. Anne wilde graag kinderoncoloog worden, ik zou het nu even niet willen zijn. Maar de energie van Anne blijft en zal mij helpen te blijven proberen gezinnen die door kanker bij kinderen getroffen worden, zo goed mogelijk bij te staan.

Lieve Anne, je hebt in veel kortere tijd dan de meeste mensen krijgen, zoveel mensen kunnen laten meegenieten van je levenskracht en energie. Rust nu uit van de zware strijd die je hebt geleverd en geniet van het beter zijn.

Na de dienst hebben we ballonnen opgelaten. Ze verdwenen langzaam maar o zo mooi in de mist. En de die harten ballonnen van ons cirkelde om elkaar heen, altijd dichtbij elkaar in de buurt blijvend. Symbolisch. Zo willen wij de komende tijd ook weer gaan leven. Dicht bij elkaar.

Van de kerk naar het uitvaartscentrum was er een stoet van 60 auto's. Anne kreeg een politie-escorte en elk kruispunt op de weg was afgezet door de politie. (Bedankt John en de politie van Breda voor dit eerbetoon aan Anne)

In het crematorium kon ieder op zijn/haar eigen wijze wat persoonlijker afscheid nemen van Anne. Kinderen staken kaarsjes aan.
In kleine kring hebben we in het bos nog een chinese Wish candle de lucht ingelaten als symbool van loslaten.

We hebben de dag als heel bijzonder liefdevol en mooi ervaren. Het geeft ons kracht en biedt ons troost om de komende moeilijke tijd door te komen.

Wij willen jullie allemaal bedanken voor het afscheid wat jullie Anne hebben gegeven. Jullie hebben Anne en ons de afgelopen jaren ontzettend gesteund, ieder op zijn/haar eigen wijze.
Die collectieve sfeer van liefde, warmte en verbondenheid was vandaag heel voelbaar. Anne is daardoor op een heel grote wolk van liefde weggevlogen.

Ook willen wij de volgende mensen bedanken. zonder hun inzet was deze prachtige dienst niet zo mooi geworden: Huub, Jos, Annemarie en John bedankt voor jullie hulp. Maar ook de vele vrijwilligers, de school van Anne, bijzonder bedankt.

Namens Anne en dankzij jullie kunnen we 1975 euro overmaken aan de stichting KiKa. Wat een mooi resultaat.

Lieve mensen, nogmaals bedankt voor alles.

PS. Bijdrage voor het boekje van Anne zijn nog steeds heel erg welkom.