Lieve mensen,
Wij zijn twee daagjes weggeweest naar Euro-Disney en Parijs. Het boeken hiervan kostte veel emotionele moeite. Het was altijd de bedoeling dat Anne natuurlijk mee zou gaan. Nu, ze is natuurlijk met ons meegereist, maar we hadden natuurlijk graag een schouder om haar heen gelegd in een karretje bij een spannende attractie, of een heerlijke nachtzoen gegeven na een vermoeiende dag, of een knipoog gegeven na een leuke opmerking, .. of,... of,... eindeloos of.
We zijn daar ook naar een show geweest van "The Lion King" (Circle of life) Dat was voor ons even slikken. De voorstelling die Annemarie en John en kids en de school van Anne vorige week woensdag gaven bij het afscheid van Anne was trouwens vele malen indrukwekkender, met meer gevoel, dan die van Disney. Jullie hebben vorige week wel echts iets heel bijzonders neergezet.
Nogmaals dank hiervoor. Wij putten nog steeds heel veel kracht uit dat prachtige afscheid, maar ook nog uit de vele lieve berichtjes op het gastenboek, op brieven via de post. Echt hartverwarmend voor ons. Dank jullie allemaal.
Ook krijgen we nog steeds voetstapjes binnen voor het boekje voor Anne. Heel erg fijn om te lezen.
We leven als het ware in een soort van roes. Het lijkt soms nog bij wijze van spreken of ze volgende week weer terugkomt van een vakantie. Of ze dus nog niet echt weg is. De roes beschermt ons wellicht van een te grote pijn, een te grote schok ineens.
Hoewel Daan zijn zus natuurlijk ook ongeloofelijk mist, heeft hij toch van de attracties kunnen genieten. Hij had gelukkig ook Lotte aan zijn zijde, die met ons was meegegaan.
Vandaag zijn we naar Parijs gegaan en hebben daar in de Notre-Dame een grote Kaars opgestoken voor Anne. Het begin van een traditie, we zijn van plan van nu af aan ieder jaar daar een kaarsje voor Anne te branden.
Anne heeft wel bij heel veel mensen een bijzondere plaats in hun harten veroverd. Terugdenkend, kijkend en voelend aan Anne kunnen we niet anders dan heel trots zijn op onze Anne. Ze heeft ons haar onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen en vrolijkheid geschonken. Het is aan ons om in haar geest verder te leven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Fijn dat jullie weer veilig 'geland'zijn en hopelijk even wat verstooing hier en daar kunnen vinden. Mooi zo'n traditie! Even eruit en wat anders. zo gegund!
XXX Annemarie en co
ik kan mezelf nogsteeds niet realiseren dat Anne echt weg is. echt niet. ik heb het gevoel alsof ze nog terugkomt. ik besef het echt nog niet. en zolang het kan wil ik het ook niet beseffen. ik heb liever dat Anne er in mijn gedachte nog wel is dan niet. Het is echt mooi dat jullie elk jaar een kaarsje gaan branden voor Anne. de dag van Anne's begrafenis ging ik naar Engeland met school. De dag daarna gingen we naar een heel beroemde kerk, daar heb ik met alle liefde een kaarsje voor Anne aangestoken.
kusjes van Sara
Lieve Mariëtte, fred en daan,
super fijn dat jullie er eventjes uit konden natuurlijk! mooie traditie, een kaarsje aansteken in de notre dam. Ik ben in oktober ook in parijs geweest, en ik heb daar,ook in de notre dam, met heel veel liefde een kaarsje aangestoken voor anne en voor mijn oma, waarmee het heel slecht ging toen.
Altijd wel fijn, om zo'n gebaar te doen, dan heb je toch wel weer even het gevoel dat je nog even iets voor haar kan doen.
nogmaals, heel veel sterkte.
Liefs,
nienke.
ik snap dat je het heel lang niet kan vergeten wat er is gebeurt.
maar maak er het beste van.
ik ben het ook nog steeds niet vergeten. de zin `je bent pas echt dood als je word vergeten` staat in mijn geheugen vergrendelt.
ik hoop dat jullie ( het gezin)
meer geluk krijgen. het zit niet mee. maar ik hoop dat anne daarboven jullie veel geluk en hoop zal geven voor een nieuwe start in het leven.
mascha tabor
Ik ben zo boos, gewoon heel boos. Op de leukemie die zonodig van Anne moest winnen. Het is gewoon gemeen. Heel gemeen. Anne heeft dit niet verdient. Ze inspireerde me met haar moed kracht en humor. Anne’s geest was zo dapper dat ze wel 100 keer had kunnen winnen. Maar haar lichaam paste daar niet bij. Die kon niet meer. Daarom is Anne’s lichaam op 8 februari gegaan. Maar haar geest is nog steeds bij haar lieve ouders en haar broertje. Ik besef het nog niet dat Anne echt weg is, dat haar lieve lichaam nooit meer terug komt. In mijn gedachte is Anne er nog gewoon en ik vind het fijn. Mijn hart, onze harten, iedereen die van Anne houdt draagt een stukje van haar mee. In zijn hart, op het liefste en warmste plekje.
Hoi allemaal,
Wat goed dat jullie er even eropuit getrokken zijn.
Natuurlijk voelt het allemaal heel dubbel, want Anne had er inderdaad bij moeten zijn.
Maar voor Daan en jullie zelf ook natuurlijk heel goed om even helemaal weg te zijn en weer leuke indrukken op te doen.
Ik hoop dat jullie hier weer wat energie mee opgedaan hebben, want jullie moeten toch wel verschrikkelijke moe zijn van alles wat de laatste jaren op jullie afgekomen is.
grtjs Fam de Laat
Lieve fred marriëte en daan
Fijn dat jullie toch een beetje hebbe kunnen genieten met anne in je hart
Mooi om elk jaar een kaars op te steken
Dit weekendje was jullie zo gegund !
dikke kus en sterkte
Lieve Fred, Mariette en Daan,
Fantastisch wat jullie doen met het delen van jullie verhalen en verdriet op Anne's weblog, maar ook het afreizen naar Eurodisney dat er helaas voor Anne niet meer van mocht komen....weet wel zeker dat ze vol trots met jullie is meegereisd!!
Ook hier gaat nog geen dag voorbij of we denken aan Anne, worden aan haar herinnerd bij het zien van haar button of bij het horen van de tune van idols, maar ook spreken we nog dagelijks met anderen over haar enorme dappere en inspirerende karakter, haar verschrikkelijke oneerlijke situatie, de prachtige dienst enz...onvermijdelijk eindigt zo'n gesprek dan in een 'waarom'? zo'n fantastische meid....zo'n geweldig liefdevol gezin dat zoveel moois voor haar naasten weet te bieden......
1 ding: ik weet zeker dat jullie als geen ander de herinnering aan Anne bijzonder goed levendig weten te houden en dat is het mooiste wat jullie jezelf, Anne en jullie omgeving kunnen bieden....
Wij wensen jullie alle denkbare, grenzeloze liefdevolle steun toe
liefs
Joost Natascha & Jurre
Een reactie posten